เพลง : Pompeii
ศิลปิน: Bastille
อัลบั้ม : Bad Blood
พร้อมเนื้อร้องและคำแปล
Pompeii - Bastille
I was left to my own devices
Many days fell away with nothing to show
And the walls kept tumbling down
In the city that we love
Grey clouds roll over the hills
Bringing darkness from above
But if you close your eyes,
Does it almost feel like.
Nothing changed at all?
And if you close your eyes,
Does it almost feel like
You've been here before?
How am I gonna be an optimist about this?
How am I gonna be an optimist about this?
We were caught up and lost in all of our vices
In your pose as the dust settled around us
And the walls kept tumbling down
In the city that we love
Grey clouds roll over the hills
Bringing darkness from above
But if you close your eyes,
Does it almost feel like
Nothing changed at all?
And if you close your eyes,
Does it almost feel like
You've been here before?
How am I gonna be an optimist about this?
How am I gonna be an optimist about this?
If you close your eyes
Oh where do we begin?
The rubble or our sins?
Oh oh where do we begin?
The rubble or our sins?
And the walls kept tumbling down
In the city that we love
Grey clouds roll over the hills
Bringing darkness from above
But if you close your eyes,
Does it almost feel like
Nothing changed at all?
And if you close your eyes,
Does it almost feel like
You've been here before?
How am I gonna be an optimist about this?
How am I gonna be an optimist about this?
If you close your eyes, does it almost feel like nothing changed at all?
คำแปล
ฉันถูกทิ้งไว้กับเครื่องมือของฉัน
หลายวันผ่านเลยไป โดยไม่มีอะไรให้ปรากฏออกมา
และกำแพงก็ค่อยๆพังทลายลงมาเรื่อยๆ
ในเมืองที่เรารัก
เมฆหมอกสีเทาปกคลุมทั่วเนินเขา
นำพาเอาความมืดมิดลงมาจากเบื้องบน
แต่หากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนกับว่า
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยรึเปล่า?
และหากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนว่า
เธอเคยมาที่นี่มาก่อนแล้วใช่มั้ย?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ได้ยังไง?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ได้ยังไง?
เราหลงทางและติดอยู่กับความชั่วร้ายของเราเอง
ในท่าทางของเธอ
ขณะที่เถ้าธุลีกำลังสงบลงรอบๆเรา
และกำแพงก็ค่อยๆพังทลายลงมาเรื่อยๆ
ในเมืองที่เราต่างรักและหวงแหน
เมฆหมอกสีเทาปกคลุมทั่วเนินเขา
นำพาเอาความมืดมิดลงมาจากเบื้องบน
แต่หากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนกับว่า
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยรึเปล่า?
และหากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนว่า
เธอเคยมาที่นี่มาก่อนแล้วใช่มั้ย?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ต่อไปได้ยังไง?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ต่อไปได้ยังไง?
หากเธอหลับตาลง
เราจะเริ่มจากตรงไหนดี?
จากเศษหิน หรือบาปของเรา?
เราจะเริ่มจากตรงไหนดี?
จากเศษหิน หรือบาปของเรา?
และกำแพงก็ค่อยๆพังทลายลงมาเรื่อยๆ
ในเมืองที่เราต่างรักและหวงแหน
เมฆหมอกสีเทาปกคลุมทั่วเนินเขา
นำพาเอาความมืดมิดลงมาจากเบื้องบน
แต่หากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนกับว่า
ไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยรึเปล่า?
และหากเธอหลับตาลง
มันรู้สึกเหมือนว่า
เธอเคยมาที่นี่มาก่อนแล้วใช่มั้ย?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ต่อไปได้ยังไง?
ฉันจะเป็นคนที่มองโลกในแง่ดีในเรื่องนี้ต่อไปได้ยังไง?
หากเธอหลับตาลง เธอมันรู้สึกเหมือนกับว่าไม่มีอะไรเปลี่ยนไปเลยรึเปล่า?
0 ความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น